Obrazy Siudmaka udzielają odpowiedzi sobie nawzajem: są jak nuty symfonii, na szczęście niedokończonej. Ich spotkanie przypomina celebrowanie tajemnicy, w której zanurzamy się w ciszy jak podczas wielkich koncertów muzyki klasycznej. Czytaj więcej
„Tworzenie to seria wyjątkowych chwil. Idea obrazu ujawnia błysk w ciemności na czarnym niebie. Zapis tej ulotnej chwili to prosty rysunek przypominający embrion lub być może chiński albo japoński piktogram. Czytaj więcej
Oto Paryż, stolica o globalnym zasięgu, zdumiewające świadectwo historii ulepionej z anonimowości i chwały, dramatu i radości, wiedzy i marzeń. Czytaj więcej
Wojtek Siudmak obdarzył mnie wieloma opowieściami. Ukrył je w swoich obrazach wewnątrz statków przemierzających bezkresną przestrzeń, za jej niewiarygodnymi widnokręgami, gdzie wiruje magia pocałunków. Czytaj więcej
Uwielbiam styl halucynacyjny sztuki Siudmaka wpisującej się w wielką tradycję surrealizmu, do której zaliczam innych moich ulubionych artystów, jak Dalí, Bacon i Magritte. Czytaj więcej
Siudmak to Michał Anioł science fiction, który ukazuje nam hieratyczne postacie o atletycznych, umięśnionych ciałach, przywodzące na myśl anatomiczne szkice Michała Anioła, mężczyzn i kobiet, oczekujących, jakby zawieszonych w wodach płodowych, poza czasem. Czytaj więcej
Piękno, jakie przekazują kolory Siudmaka, jest bez wątpienia pięknem oczywistym. Każdy może być na nie wrażliwy; i mnie ono urzekło, gdy pierwszy raz oglądałem, przechodząc ulicą, plakat Siudmaka wśród stu innych. Patrząc na niektóre płótna artysty, słyszę w głowie śpiewane wersety Gérarda de Nerval: Czytaj więcej
